29 oktober

8 november 2014 - Brasov, Roemenië

30 oktober Vandaag rijden we naar de dierenarts, die de 2 ( roemeens en europees) paspoorten gaat invullen en ons de weg zegt naar de plek om Ursi te laten registreren! Diana rijd met ons mee en zegt tegen de poetsvrouw van de hostel dat ze een oogje int zeil moet houden! Diana hebben we nodig, omdat we eerst een Roemeens paspoort nodig hebben voor de hond op een roemeens adres. Diana adopteerde de hond zogezegd en doneert hem aan ons, dus we zetten het adres over op een Europees paspoort. Raar, maar dit is de enige manier dat het kan lukken! We laten de dierenarts Brasov ook zien. Wat we vreesden is wat hij vertelde. Hij is te zwak en te jong om te adopteren. Hij schat zo een 7 weken en hij moet 3 maanden zijn en gezond voor te vaccineren! Hij wandelt met ons mee naar de apotheker en zegt wat we nodig hebben om Brasov weer fit te krijgen: VEEL calcium! We kopen zijn vitamientjes en rijden verder naar de registratieplek voor Ursi! Daar deden ze wel wat moeilijk, maar het is ons toch gelukt!!!! Zonder Diana was het nooit gelukt!!!! We zijn alle3 zo blij!!!! Hij zei wel dat de regels nog strenger gingen worden, pffff arme hondjes! We zetten Diana terug af aan de Hostel en gaan snel iets eten, want moeten om 3u beginnen in het hospitaal. We doen onze kleurrijke hospitaalkleren aan voor de babies! Dit werk is echt ons ding. We zijn met 4 vrijwilligers. Zonder vrijwilligers zouden de babies gewoon een hele dag in bed liggen. Sommige schudden heen en weer gelijk dieren in de zoo. Hun haar is kaal vanachter van in bed te liggen. Ze krijgen alleen maar medicatie als de koorts te gevaarlijk is, anders moeten ze gewoon uitzieken. Hun pamper word maar 4keer ververst. Als ze ziek zijn en diarree hebben, blijven ze zo liggen. De stank in de kamer is echt om omver te vallen. Soms doe je een nieuwe pamper aan, maar ja die heeft lang moeten wachten, dus 1minuut later zit die terug vol en moet die weer wachten. Ze hebben uitslag, dus ik smeer goed wat creme aan hun poep. De creme is niet van het hospitaal. Ze hebben hier nog niet eens wcpapier op de toiletten! De melk in de papflessen is soms echt heet en die koelen ze niet af. Babies zijn het al gewoon en drinken het zo. Ik koel het snel af in de wasbak! De babies hun neus zitten vol snot zodat ze niet snel kunnen drinken. De fles was nog maar half leeg en ze komen mijn papfles al weghalen. Chance dat ik net een dikkertje vasthad. Een baby wil al een paar dagen bijna niet eten, word niks aan gedaan. Nog een baby heeft zon erge oorontsteking dat het bloed eruit komt. Vele babies hebben luizen en dragen daarom een hoofddoek. Zo weet je voor welke baby je moet oppassen voor je haar. Maar heeel brave babies. Ontzettend lief!!! We hebben een speelgoedzak, voor elke verdieping 1! Er zijn 5 verdiepingen vol babies! Ze krijgen ook wel propere kleertjes en lakens. Ze willen allemaal gepakt worden en huilen tegelijk als je weggaat. Dan breekt mijn hart. Sommige moeders zijn bevallen en kijken niet meer om naar hun babies. Florentina is een baby en haar moeder heeft 6kinderen. Alle kinderen slapen in 1bed. De ouders slapen op de grond. Voor deze baby was geen plaats meer in bed, daarom is zij hier. Amai mijn armen deden pijn van al die babies te dragen! Er was een mongooltje bij een meisje van ik schat haar 6 jaar, ze lag ook in een bedje met omheining. Is heel erg! Ze is zoo lief!!! Ik zou hier een hele dag kunnen werken, maarja mijn shift duurd maar 3 uur. Dus op deze tijd moeten we zoveel mogelijk babies proberen te verzorgen en op te beuren met veel liefde! Griet deed het ook met zeer veel plezier! We hopen hier nog vaak te mogen werken! We rijden naar huis en vertellen Sylvia (Diana is naar huis en dus Sylvia de andere zus is terug, ze wisselen om de 4 dagen) ons verhaal! Ze heeft Brasov nog niet gezien en als ze hem ziet en zijn magere ribbetjes ziet moet ze huilen! De 2 zussen zijn ook GROTE dierenvrienden! We praten een hele avond met Sylvia! Ondertussen kent heel de hostel ons als de 'Rescuers', zo noemt Sylvia ons. Tegen iedereen in het huis doet ze ons verhaal! Ze zegt dat God 2 engeltjes naar hier heeft gestuurd. Dat is wat overdreven lol, maar van moment 1 zijn we een hechte vriendschap begonnen met deze 2 lieve zusjes! We zijn hier dan ook echt op de juiste plaats terecht gekomen! Toeval?